İnsan dahil tüm canlıların besin kaynaklarından olan tuz, ticari bakımdan da önemli bir maddedir.
Tuz (NaCl = sodyum klorür), saf halde iken % 40 sodyum ve % 60 klordan oluşan, özgül ağırlığı 2,1 - 2,35 g/cm3 aralığında değişen, erime noktası 800,8 °C, kaynama noktası 1412 °C olan renksiz bir mineraldir.
Eski çağlardan beri besin maddesi olarak kullanılan tuz, çağımızda kimya ve diğer sanayi kollarının en önemli girdilerinden biridir. Kimya dilinde çok geniş anlamda kullanılan tuz, asitler ve bazların tepkimesi sonucu ortaya çıkan kimyasal bileşiklere verilen genel addır. Tuz, bazdaki artı yüklü iyonla asitteki eksi yüklü iyondan meydana gelir. Asitle baz arasındaki tepkime nötrleşme tepkimesi olup bu esnada tuz ve su ortaya çıkar. Erimiş tuz veya çözelti halindeki tuzların çoğu eksi ile artı yüklü iyonlarına ayrışır ve elektriği iletir.
BAZ + ASİT → Tuz + Su
Çözeltilerinden ayrıştırıldığında katı yapıda olan tuzlar, asit ya da baz özeliği göstermezler. Bu nedenle suda çözüldüğünde suyun pH değerini ve turnusol kâğıdının rengini değiştirmezler. Tuzlar, asit ve bazlardan daha kararlı bileşikler olup erime ve kaynama noktaları kendilerini oluşturan asit ve bazlardan daha yüksektir. Tuzlu çözeltilerin fiziksel kaldırma kuvveti yüksek, tatları acıdır.
Halk dilinde “sofra tuzu” olarak bilinen Sodyum Klorür, tuzu kimya dilinde NaCl sembolü ile ifade edilmektedir. Kübik sisteme göre kristalleşen tuz, Sodyum (Na+) ve Klor (Cl-) iyonlarından oluşur.
Doğadan üretildiği şekliyle rengi gri, sarı, kırmızı hatta mavi ve yeşil olabilir. Tuz saf halde iken renksizdir. Ekonomik değer taşıyan tuz kaynakları katı ve sıvı olarak ikiye ayrılmaktadır. Tuz sıvı halde denizlerde, tuzlu su kaynaklarında ve katı halde kaya tuzu şeklinde bulunmaktadır.